31 maja – Zesłanie Ducha świetego

Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 7, 37-39) – Strumienie wody żywej

W ostatnim, najbardziej uroczystym dniu Święta Namiotów Jezus wstał i zawołał donośnym głosem:
«Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie – niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Rzeki wody żywej popłyną z jego wnętrza».
A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był dany, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony.

Rozważanie

Święto Namiotów było jednym ze świąt pielgrzymkowych, które miało najradośniejszy i ludowy charakter. Jego symbolika nawiązywała przede wszystkim do okresu wędrówki ludu wybranego przez pustynię do Ziemi Obiecanej i była napełniona wdzięcznością Bogu Izraela za wprowadzenie swojego ludu do niej. Jednocześnie było to świętowanie zbiorów wina i dziękczynne święto żniw.
Podczas takiego święta, na które gromadziło się tysiące ludzi w radosnej atmosferze, Jezus zaprasza do wiary w Mesjasza, zaprasza do źródła, które symbolizuje Ducha św.
Ewangelista Jan objaśnia w trzydziestym dziewiątym wersecie pneumatologicznie (odnosząc do Ducha Świętego) słowa Jezusa, identyfikując wodę z ożywczym i życiodajnym działaniem Ducha Świętego.
W świetle tego fragmentu, to Jezus jest źródłem, które daje życie i napełnia radością – najpełniej staje się to udziałem pragnących i wierzących przez działanie Ducha Świętego, którego działanie jest ściśle związane z wydarzeniem śmierci i zmartwychwstania Jezusa.
Jezus zaprasza nie żądając spełniania warunków, „kto jest spragniony a wierzy nich przyjdzie”.
Tak więc prośmy, abyśmy wierząc pragnęli Ducha św. dla nas i niech on dokonuje dzieła, które rozpoczęliśmy chrztem świętym i wzmocnili sakramentem komunii oraz bierzmowania.

Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis!

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany.


*